bazı

bazı şeyleri duymak çok zor...
duyup ağlamamak daha da zor
ağlayıp ağlamama taklidi yapmak daha da zor

acı

bazen acı hissediyor insan
gözler doluyor
iç acıyor
keşke diyor... gurur neden daha öndeki diyor
her ne kadar mantık hep öne geçse de, yapacak iş kalmadığında içe çöküyor o acı
yattığın yere baktığında, koşulları değerlendirdiğinde, günü nasıl geçirdiğini düşündüğünde

insan kendini öyle yerlere koyuyor ki, ağlamak bile mümkün olamıyor bazen
sadece göz doluyor
burunda bir yanma
ciğerde bir acı, nefesi kesen bir yumruk

canım acıyor bugun
bugun bir şey olduğundan değil, sadece büyük resim canımı acıtan
galiba memnun değilim

neden

neden diyorlar bana, hala yüzüne bakıyorsun
hala değerli

değerli çünkü savaşmanın 2 kişilik olduğunu bildi, 3.leri katmadı asla
değerli çünkü asla başkasını örnek diye önüme getirmedi
değerli çünkü ,beni kemirse bile etrafta bir sinek dahi olsa gururumu çiğnemedi, kimseye laf ettirmedi
değerli çünkü, kıyaslamalara girmedi
değerli çünkü, fil gibi hafızasına rağmen uzun dönemli kin gütmedi
değerli çünkü, kendi canı acısa bile ben olmama karışmadı, laf etmedi, laf ettirmedi
değerli çünkü, kendisine yapılanların sadece sevildiği için yapıldığını bildi
değerli çünkü, verilenlerle yetinemediği zaman bile verilenlere teşekkür etmeyi bildi
çok hataları var, yarattığı çok kırgınlık var, ama sadece ve sadece yanımda açmışçasına dolanmaması bile bana yeter.  açlıkları yok muydu? vardı.  kendince gizledi, kendince göstermedi  her seferinde yakalanmasına rağmen hem de.

düşünüyorum da, ne çok kavga ettik, ne çok yaraladık, yaralandık.  ama ne bir gün birini senden daha iyi diye önüne koydum, ne önüme koydu.  Yaşam merkezlerinizden biri gurur ise, buna saygı gösteren her daim çok değerli kalacaktır.

göz dolduğunda

tüm bu üreme vs üzerine ahkam kesen adamlara bakıyorum
başbakanın yasaklayacağım işte tavrına bakıyorum
çıtı çıkmayan muhalafete bakıyorum
sadece fotoğraf ile direnmeye çalışan naif bizlere bakıyorum
savaşacak, omuz omuza verecek insanların yokluğuna bakıyorum
gözlerim doluyor, çaresizlik gözlerimi dolduruyor

O KADAR

O KADAR SİNİRLENMEK Kİ, SÖYLEYECEK LAF BULAMAMAK

SENİN CANINA, HİÇ DÜŞÜNMEDEN, ZARAR VEREBİLECEK BİR HAREKETİ, SİNİRLİYİM KİSVESİNDE YAPAN KİŞİNİN DEĞER NOTUNU DÜŞÜRÜP, KENARDA NADASA BIRAKMAK GEREKİR
YAPMIYORSAN KENDİ HATANDIR
SUS VE SİNİRİNİ KUSMAYA KALKMADIR
BUNA BİLE SES ETMEDİĞİN HALDE, BELA ARAYANA SUSMAK VE GÖZÜN ÖTESİNDE NOKTALARA YOLLAMAK, YAPILACAK EN İYİ ŞEYDİR

insan

seksi bulduğu bir adamdan kardeş haline nasıl geçer?

kardeş halini kocalığından, sevgililiğinden fazla nasıl sever?

onu hala sevgili gibi gördüğünü bilip, karşılık verememek, neden huzursuzluk veriri?

dönem midir? yoksa kalıcı mıdır?

bir daha birine aşık olmak mümkün müdür?

insan neden durup dururken karman çorman olur?

sadece kaliteli seks istemek suç mudur?

neden ben devamlı uyum sağlayamama halindeyim?

pek karışık günler

uykusuz

uykusuz ve yorgun sabahların en güzellerinden
gayet doygun
gayet mutlu
gayet sıcak
güneş bile var

kafam rahatlamış
sırtım rahat
akan sıcak suyu hala hissediyorum

bir şeyi yaşarken korkmadan, alt yazı aramadan dibine kadar yaşayan insanları seviyorum
geçirilen vakti harcamıyorlar
dolu dolu yaşıyorlar ve yaşamaya izin veriyorlar
üstelik kıyamette kopmuyor ertesi sabah
komik bile olabiliyor
gülünüyor
her şey çok güzel, çok performanslı olmayabilir
ama bu iyi vakit geçirmeye engel de değil

çok gönülden "şükran"